โภปาลเป็นเมืองหลวงของรัฐมัธยประเทศในภาคกลางของอินเดีย แม้ว่าโภปาลจะไม่ใช่มหานครขนาดใหญ่ตามมาตรฐานของอินเดีย แต่โภปาลยังเป็นที่ตั้งของทัช-อุล-มัสญิดในศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็นมัสยิดที่ใหญ่ที่สุดในอินเดีย การจาริกแสวงบุญทางศาสนาเป็นเวลาสามวันที่มัสยิดจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี ดึงดูดชาวมุสลิมจากทุกส่วนของอินเดีย

อินเดียซึ่งครอบครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของเอเชียใต้ เป็นประเทศที่มีประชากรมากเป็นอันดับสองรองจากจีน รัฐบาลของอินเดียเป็นสาธารณรัฐภายใต้รัฐธรรมนูญซึ่งเป็นตัวแทนของประชากรที่มีความหลากหลายสูงซึ่งมีกลุ่มชาติพันธุ์หลายพันกลุ่ม ภาษาหลายร้อยภาษา และระบบวรรณะที่ซับซ้อน ประเทศนี้มีประวัติศาสตร์ทางสังคมและวัฒนธรรมที่ซับซ้อน นำเสนอชีวิตทางปัญญาที่ร่ำรวยในวิทยาศาสตร์ ศิลปะ และประเพณีทางศาสนา หลังจากได้รับเอกราชจากอังกฤษในปี พ.ศ. 2490 อินเดียก็แยกตัวออกจากภูมิภาคที่มีประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิมอย่างปากีสถานและบังกลาเทศในปัจจุบัน

แม้จะมีความพยายามอย่างจริงจังที่จะรวมประเทศเป็นหนึ่งเดียว แต่ความตึงเครียดระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ที่เป็นคู่แข่งกับนิกายทางศาสนา ทั้งคนรวยและคนจน กลับทำให้ประเทศแตกแยกมากขึ้น อินเดียมีเด็กที่ถูกทอดทิ้งมากกว่าประเทศใด ๆ โดยมีเด็กกำพร้ามากกว่า 30 ล้านคนเร่ร่อนไปตามถนนและสถานีรถไฟที่จอแจ การเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมนี้สร้างความท้าทายอันยิ่งใหญ่ให้กับรัฐบาลกลาง แต่เป็นโอกาสอันยิ่งใหญ่สำหรับคริสตจักรในอินเดียที่จะก้าวเข้าสู่ทุ่งเก็บเกี่ยวด้วยความเมตตาและความคาดหวังอันยิ่งใหญ่

อธิษฐานเผื่อความก้าวหน้าของอาณาจักรของพระเจ้าในภาษาต่าง ๆ ในเมืองนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาษาต่าง ๆ ของผู้คน
อธิษฐานเผื่อการเปิดตัวศูนย์ชุมชนที่เน้นการสร้างคริสตจักรผ่านการช่วยเหลือ "เด็กเร่ร่อน" คนที่รัก และช่วยเหลือผู้หญิง
อธิษฐานเพื่อการสวดอ้อนวอนอันยิ่งใหญ่ให้เกิดในโภปาลที่ทวีจำนวนขึ้นทั่วประเทศ
อธิษฐานเผื่อผู้ติดตามพระเยซูให้ดำเนินตามฤทธิ์เดชของพระวิญญาณ
อธิษฐานขอให้การฟื้นคืนชีพตามพระประสงค์ของพระเจ้าสำหรับเมืองนี้