ประเทศไทยเป็นประเทศที่ตั้งอยู่ใจกลางแผ่นดินใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จนถึงช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรมเป็นหลัก แต่ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1960 ผู้คนจำนวนมากขึ้นได้ย้ายไปยังเมืองหลวง ซึ่งก็คือกรุงเทพฯ เมื่อขอบเขตทางการเมืองของประเทศไทยได้รับการแก้ไขในปลายศตวรรษที่ 19 ประเทศได้รวมผู้คนที่มีภูมิหลังทางวัฒนธรรม ภาษา และศาสนาที่หลากหลาย

ความหลากหลายนี้เป็นลักษณะเฉพาะของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ส่วนใหญ่ ที่ซึ่งพรมแดนทางการเมืองที่เปลี่ยนแปลงได้แทบไม่เป็นอุปสรรคต่อการย้ายถิ่นฐานของผู้คนมานานหลายศตวรรษ นอกจากนี้ ตำแหน่งศูนย์กลางของประเทศไทยบนแผ่นดินใหญ่ทำให้เป็นทางแยกสำหรับการเคลื่อนย้ายประชากรเหล่านี้ คนไทยเกือบทั้งหมดนับถือศาสนาพุทธ ประเพณีของพุทธศาสนาเถรวาทมาจากศรีลังกาในประเทศไทยและแบ่งปันกันในประเทศต่างๆ ทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ชุมชนพระสงฆ์ที่เลื่อมใสศรัทธาเป็นศูนย์กลางของประเพณีนี้ และในประเทศไทย เกือบทุกถิ่นฐานมีวัดอย่างน้อยหนึ่งวัด

นอกจากความยากจนตามข่าวประเสริฐแล้ว ยังมีการประเมินว่าเด็กประมาณหนึ่งล้านคนในประเทศไทยกำลังอยู่ในสภาพที่เปราะบาง และเด็กอายุระหว่างห้าถึง 14 ปีมากกว่าร้อยละ 8 มีส่วนร่วมในแรงงาน เนื่องจากเด็กเหล่านี้มักพบในซ่องโสเภณีและตกปลาน้ำลึก ถึงเวลาแล้วที่พระศาสนจักรจะร้องเรียกอับบา พระบิดาให้ช่วยเหลือเด็กที่หลงทางในประเทศไทย

อธิษฐานเพื่อการเผยแพร่พระกิตติคุณและเพิ่มจำนวนคริสตจักรในบ้านในหมู่ชาวไทย ชาวไทยเชื้อสายจีน ชาวไทยภาคเหนือ ชาวมลายูปัตตานี และชาวไทยภาคใต้
อธิษฐานขอให้ราชอาณาจักรของพระเจ้าก้าวหน้าไปใน 20 ภาษาของเมืองนี้
อธิษฐานจิตให้เกิดขึ้นที่กรุงเทพฯ
อธิษฐานเผื่อผู้ติดตามพระเยซูให้ดำเนินตามฤทธิ์เดชของพระวิญญาณ
อธิษฐานขอให้การฟื้นคืนชีพตามพระประสงค์ของพระเจ้าสำหรับเมืองนี้