Ahmadabad ทางตะวันออกของรัฐ Gujarat เป็นมหานครที่แผ่กิ่งก้านสาขาทางตะวันตก-กลางของอินเดีย เมืองนี้ก่อตั้งโดยสุลต่าน อาหมัด ชาห์ ผู้ปกครองชาวมุสลิม ถัดจากเมืองอัสวาลซึ่งเป็นเมืองเก่าแก่ของชาวฮินดู หลังจากที่ต้องทนกับแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในปี 2544 ซึ่งคร่าชีวิตผู้คนไปเกือบ 20,000 คน สถาปัตยกรรมโบราณจากประเพณีฮินดู มุสลิม และเชนยังคงพบเห็นได้ทั่วเมืองในปัจจุบัน และแสดงให้เห็นถึงความหลากหลายทางศาสนาและวัฒนธรรมที่เป็นลักษณะเฉพาะของอาห์มาดาบัดได้อย่างถูกต้อง

อินเดียซึ่งครอบครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของเอเชียใต้ เป็นประเทศที่มีประชากรมากเป็นอันดับสองของโลกรองจากจีน รัฐบาลอินเดียเป็นสาธารณรัฐภายใต้รัฐธรรมนูญซึ่งเป็นตัวแทนของประชากรที่มีความหลากหลายสูงซึ่งมีกลุ่มชาติพันธุ์หลายพันกลุ่ม ภาษาหลายร้อยภาษา และระบบวรรณะที่ซับซ้อน ในทำนองเดียวกัน อินเดียมีประวัติศาสตร์ทางสังคมและวัฒนธรรมที่ซับซ้อน มีทั้งชีวิตทางปัญญาที่ร่ำรวยในวิทยาศาสตร์และศิลปะ เช่นเดียวกับประเพณีทางศาสนา หลังจากได้รับเอกราชจากอังกฤษในปี พ.ศ. 2490 อินเดียก็แยกตัวออกจากภูมิภาคที่มีประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิมอย่างปากีสถานและบังกลาเทศในปัจจุบัน

แม้จะมีความพยายามอย่างจริงจังในการรวมประเทศและสร้างความสงบสุข แต่ความตึงเครียดระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ที่เป็นคู่แข่ง นิกายทางศาสนา ทั้งคนรวยและคนจน กลับทำให้ประเทศแตกแยกมากขึ้น อินเดียมีเด็กที่ถูกทอดทิ้งมากกว่าประเทศใดๆ ในโลก เนื่องจากมีเด็กกำพร้ามากกว่า 30 ล้านคนเร่ร่อนไปตามถนนและทางรถไฟที่พลุกพล่านในเมืองใหญ่ การเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมนี้สร้างความท้าทายอันยิ่งใหญ่ให้กับรัฐบาลกลาง แต่โอกาสมหาศาลสำหรับคริสตจักรในอินเดียที่จะก้าวเข้าสู่ทุ่งเก็บเกี่ยวอันอุดมสมบูรณ์ด้วยความเห็นอกเห็นใจและความคาดหวังอันยิ่งใหญ่

อธิษฐานเผื่อความก้าวหน้าของอาณาจักรของพระเจ้าใน 61 ภาษาของเมืองนี้ โดยเฉพาะใน UUPGS ที่ระบุไว้ข้างต้น
อธิษฐานเผื่อการเปิดตัวศูนย์ยุทธศาสตร์สำหรับการสร้างคริสตจักร เพื่อภูมิปัญญาเหนือธรรมชาติ ความกล้าหาญ และการปกป้องทีม
อธิษฐานเผื่อการสวดอ้อนวอนอันทรงพลังที่จะเกิดขึ้นในอาห์มาดาบัดซึ่งทวีจำนวนขึ้นทั่วประเทศ