INFO

Het kastensysteem, dat meer dan 3000 jaar geleden ontstond, verdeelt de hindoes in vijf hoofdcategorieën en is nog steeds actief in het hedendaagse India. Deze maatschappelijke organisatie is diep geworteld in de overtuigingen van het hindoeïsme in karma en reïncarnatie en kan dicteren waar mensen wonen, met wie ze omgaan, en zelfs welk water ze kunnen drinken.
Velen geloven dat het kastenstelsel zijn oorsprong vindt bij Brahma, de hindoegod van de schepping.

De kasten zijn gebaseerd op het lichaam van Brahma:

• Brahmanen: de ogen en geest van Brahma. Brahmanen zijn vaak priesters of leraren.
• Kshatriya's: de armen van Brahma. Kshatriyas, de ‘krijgerskaste’, werken doorgaans in het leger of bij de overheid.
• Vaishya's: de benen van Brahma. Vaishya's bekleden over het algemeen posities als boeren, handelaars of kooplieden.
• Shudra's: de voeten van Brahma. Shudra's werken vaak met handenarbeid.
• Dalits: de ‘onaanraakbaren’. Dalits worden vanaf hun geboorte als onrein beschouwd en zijn onwaardig om zelfs maar in de buurt van de hogere kasten te staan.

Hoewel het kastensysteem in de grote steden minder voorkomt, bestaat het nog steeds. Op het platteland van India zijn kasten zeer springlevend en bepalen welke baan iemand kan hebben, met wie hij of zij kan praten en welke mensenrechten hij/zij kan hebben.

De aanwezigheid van het christendom in India dateert uit de oudheid en vindt zijn oorsprong in de apostel Thomas, van wie wordt aangenomen dat hij in de eerste eeuw na Christus aan de kust van Malabar arriveerde. Door de eeuwen heen heeft de christelijke kerk in India een complexe en diverse geschiedenis meegemaakt, die heeft bijgedragen aan het religieuze tapijt van het land.

Na de komst van Thomas verspreidde het christendom zich geleidelijk langs de westkust van India. De opkomst van Europese kolonisten in de 15e eeuw, waaronder de Portugezen, Nederlanders en Britten, had een verdere invloed op de groei van het christendom. Missionarissen speelden een cruciale rol bij de oprichting van kerken, scholen en ziekenhuizen en hadden een impact op het sociale en educatieve landschap van India.

De kerk in India vertegenwoordigt vandaag ongeveer 2,3% van de bevolking. Het omvat verschillende denominaties, waaronder rooms-katholieke, protestantse, orthodoxe en onafhankelijke kerken. Kerala, Tamil Nadu, Goa en de noordoostelijke staten hebben een aanzienlijke christelijke aanwezigheid.

Zoals in veel delen van de wereld het geval is, kiezen sommigen er misschien voor om Jezus te volgen, maar blijven zij zich cultureel gezien als Hindoe beschouwen.

Belangrijke uitdagingen voor de groei van de kerk zijn onder meer incidentele religieuze onverdraagzaamheid en bekeringen die worden bekritiseerd als een bedreiging voor de inheemse cultuur. Het kastensysteem is moeilijk uit te roeien, en de huidige regering heeft het klimaat van vooroordelen en regelrechte onderdrukking in delen van het land grotendeels genegeerd.

Diwali, ook bekend als Deepavali, is een van de meest gevierde festivals in de hindoeïstische cultuur. Het symboliseert de triomf van het licht over de duisternis en het goede over het kwade. Deze vreugdevolle gelegenheid brengt families, gemeenschappen en regio's samen om oude tradities te eren, geluk te verspreiden en een levendige sfeer van spirituele vernieuwing te creëren.

Voor hindoes heeft Diwali een diepgaande spirituele en culturele betekenis. Het vertegenwoordigt de overwinning van Heer Rama, de zevende avatar van Heer Vishnu, op de demonenkoning Ravana en de terugkeer van Heer Rama naar Ayodhya na een ballingschap van 14 jaar. Het aansteken van olielampen, diyas genoemd, en het knallende vuurwerk zijn symbolische gebaren die het kwaad afweren en uitnodigen tot voorspoed, geluk en geluk. Diwali heeft ook betekenis in andere religieuze contexten, zoals het vieren van de godin Lakshmi, de hindoegodheid van rijkdom en welvaart.

Diwali is een tijd van spirituele reflectie, vernieuwing en vreugde voor hindoegemeenschappen. Het omvat de waarden van triomf over de duisternis, goed over kwaad, en het belang van familie- en gemeenschapsbanden. Deze viering van licht en geluk brengt mensen dichter bij elkaar en inspireert hen om het hele jaar door liefde, vrede en voorspoed te verspreiden.