ព័ត៌មាន

មានដើមកំណើតជាង 3,000 ឆ្នាំមុន ប្រព័ន្ធវណ្ណៈបានបែងចែកហិណ្ឌូជាប្រាំប្រភេទសំខាន់ៗ ហើយនៅតែមានសកម្មភាពនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាសម័យទំនើប។ ដោយចាក់ឫសយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងជំនឿសាសនាហិណ្ឌូលើកម្មផល និងការចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញ អង្គការសង្គមនេះអាចកំណត់កន្លែងដែលមនុស្សរស់នៅ ដែលពួកគេសេពគប់ និងសូម្បីតែទឹកអ្វីដែលពួកគេអាចផឹកបាន។
មនុស្សជាច្រើនជឿថាប្រព័ន្ធវណ្ណៈមានប្រភពមកពីព្រហ្ម ដែលជាព្រះនៃការបង្កើត។

វណ្ណៈ​អាស្រ័យ​លើ​កាយ​របស់​ព្រាហ្មណ៍៖

• ព្រាហ្មណ៍ៈ ភ្នែក និង​ចិត្ត​របស់​ព្រហ្ម។ ព្រាហ្មណ៍​ច្រើន​តែ​ជា​សង្ឃ ឬ​គ្រូ។
• Kshatriyas: ដៃរបស់ព្រហ្ម។ Kshatriyas ដែលជាវណ្ណៈ "អ្នកចម្បាំង" ជាធម្មតាធ្វើការនៅក្នុងយោធា ឬរដ្ឋាភិបាល។
• Vaishyas: ជើងរបស់ព្រហ្ម។ Vaishyas ជាទូទៅកាន់មុខតំណែងជាកសិករ ពាណិជ្ជករ ឬពាណិជ្ជករ។
• Shudras: ជើងរបស់ព្រហ្ម។ Shudras ច្រើនតែធ្វើការដោយដៃ។
• ដាលីត៖ "មិនអាចប៉ះបាន" ។ ដាលីត​ត្រូវ​បាន​គេ​ចាត់​ទុក​ថា​មិន​បរិសុទ្ធ​តាំង​ពី​កំណើត ហើយ​មិន​សក្តិសម​សូម្បី​តែ​នៅ​ជិត​វណ្ណៈ​ខ្ពស់​ជាង។

ខណៈពេលដែលប្រព័ន្ធវណ្ណៈមិនសូវមាននៅក្នុងទីក្រុងធំៗ វានៅតែមាន។ នៅតាមជនបទនៃប្រទេសឥណ្ឌា វណ្ណៈមានជីវិតច្រើន ហើយកំណត់ថាតើបុគ្គលម្នាក់អាចមានការងារអ្វី ពួកគេអាចនិយាយបាន និងសិទ្ធិមនុស្សអ្វីដែលពួកគេអាចមាន។

វត្តមានរបស់សាសនាគ្រឹស្តក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាមានតាំងពីបុរាណកាលមក ដោយបានតាមដានឫសគល់របស់វាចំពោះសាវ័ក ថូម៉ាស ដែលត្រូវបានគេជឿថាបានមកដល់ឆ្នេរ Malabar ក្នុងសតវត្សទីមួយនៃគ.ស។ អស់ជាច្រើនសតវត្សមកហើយ ព្រះវិហារគ្រិស្តសាសនានៅប្រទេសឥណ្ឌាបានជួបប្រទះនូវប្រវត្ដិសាស្រ្ដដ៏ស្មុគ្រស្មាញ និងចម្រុះ ដែលរួមចំណែកដល់ការបិទបាំងសាសនារបស់ប្រទេស។

បន្ទាប់ពីការមកដល់របស់ថូម៉ាស សាសនាគ្រឹស្តបានរីករាលដាលបន្តិចម្តងៗតាមឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងលិចនៃប្រទេសឥណ្ឌា។ ការលេចឡើងនៃអាណានិគមអ៊ឺរ៉ុបនៅសតវត្សទី 15 រួមទាំងព័រទុយហ្គាល់ហូឡង់និងអង់គ្លេសបានជះឥទ្ធិពលបន្ថែមទៀតដល់ការរីកចម្រើននៃសាសនាគ្រឹស្ត។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការបង្កើតព្រះវិហារ សាលារៀន និងមន្ទីរពេទ្យ ដែលជះឥទ្ធិពលដល់ទិដ្ឋភាពសង្គម និងការអប់រំរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា។

ព្រះវិហារនៅប្រទេសឥណ្ឌាសព្វថ្ងៃនេះតំណាងឱ្យប្រហែល 2.3% នៃចំនួនប្រជាជន។ វារួមបញ្ចូលនិកាយផ្សេងៗ រួមទាំង រ៉ូម៉ាំងកាតូលិក ប្រូតេស្តង់ គ្រិស្តអូស្សូដក់ និងព្រះវិហារឯករាជ្យ។ រដ្ឋ Kerala, Tamil Nadu, Goa និងរដ្ឋភាគឦសាន មានវត្តមានគ្រីស្ទានដ៏សំខាន់។

ដូចករណីនៅក្នុងផ្នែកជាច្រើននៃពិភពលោក អ្នកខ្លះប្រហែលជាជ្រើសរើសធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវ ប៉ុន្តែបន្តកំណត់អត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ជាហិណ្ឌូ។

បញ្ហាប្រឈមសំខាន់ៗចំពោះការរីកចម្រើននៃព្រះវិហាររួមមានការមិនអត់ឱនខាងសាសនាម្តងម្កាល និងការប្រែចិត្តជឿដែលត្រូវបានរិះគន់ថាជាការគំរាមកំហែងដល់វប្បធម៌ជនជាតិដើមភាគតិច។ ប្រព័ន្ធវណ្ណៈមានការពិបាកក្នុងការលុបបំបាត់ ហើយរដ្ឋាភិបាលបច្ចុប្បន្នភាគច្រើនមិនអើពើនឹងបរិយាកាសនៃការរើសអើង និងការគៀបសង្កត់ទាំងស្រុងនៅក្នុងផ្នែកខ្លះនៃប្រទេស។

Diwali ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា Deepavali គឺជាពិធីបុណ្យមួយក្នុងចំណោមពិធីបុណ្យដែលល្បីល្បាញបំផុតនៅក្នុងវប្បធម៌ហិណ្ឌូ។ វាតំណាងឱ្យជ័យជំនះនៃពន្លឺលើភាពងងឹត និងល្អលើអំពើអាក្រក់។ ឱកាសដ៏រីករាយនេះនាំមកនូវការជួបជុំក្រុមគ្រួសារ សហគមន៍ និងតំបន់នានា ដើម្បីគោរពប្រពៃណីបុរាណ ផ្សព្វផ្សាយសុភមង្គល និងបង្កើតបរិយាកាសរស់រវើកនៃការបន្តខាងវិញ្ញាណ។

សម្រាប់ជនជាតិហិណ្ឌូ Diwali មានសារៈសំខាន់ខាងវិញ្ញាណ និងវប្បធម៌យ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ វាតំណាងឱ្យជ័យជំនះរបស់ Lord Rama ដែលជាអវតារទី 7 របស់ព្រះវិស្ណុលើស្តេចបិសាច Ravana និងការវិលត្រឡប់របស់ Lord Rama ទៅកាន់ Ayodhya បន្ទាប់ពីការនិរទេសអស់រយៈពេល 14 ឆ្នាំ។ ការបំភ្លឺចង្កៀងប្រេងកាត ហៅថា ឌីយ៉ាស និងកាំជ្រួចដែលផ្ទុះឡើង គឺជាកាយវិការជានិមិត្តរូប ដែលការពារពីអំពើអាក្រក់ និងអញ្ជើញភាពរុងរឿង សុភមង្គល និងសំណាងល្អ។ Diwali ក៏​មាន​សារៈសំខាន់​ក្នុង​បរិបទ​សាសនា​ផ្សេង​ទៀត ដូចជា​ការ​ប្រារព្ធ​ពិធី​គោរព​ព្រះ Lakshmi អាទិទេព​ហិណ្ឌូ​នៃ​ទ្រព្យសម្បត្តិ និង​ភាពរុងរឿង។

Diwali គឺជាពេលវេលានៃការឆ្លុះបញ្ចាំងខាងវិញ្ញាណ ការបន្ត និងសេចក្តីអំណរសម្រាប់សហគមន៍ហិណ្ឌូ។ វាបង្កប់នូវតម្លៃនៃជ័យជំនះលើភាពងងឹត ល្អលើអំពើអាក្រក់ និងសារៈសំខាន់នៃចំណងគ្រួសារ និងសហគមន៍។ ការប្រារព្ធពិធីនៃពន្លឺ និងសុភមង្គលនេះនាំមនុស្សឱ្យកាន់តែជិតស្និទ្ធ ជំរុញពួកគេឱ្យចែកចាយសេចក្ដីស្រឡាញ់ សន្តិភាព និងវិបុលភាពពេញមួយឆ្នាំ។