لائوس کشوری محصور در خشکی در سرزمین اصلی آسیای جنوب شرقی است. وینتیان بزرگترین شهر و پایتخت لائوس است. چشم‌اندازهای متنوع زمین‌شناسی کشور، با کوه‌های جنگلی، فلات‌های مرتفع، و دشت‌های پست، جمعیتی به همان اندازه متنوع را پشتیبانی می‌کند که عمدتاً از طریق کشاورزی، به‌ویژه کشت برنج، متحد می‌شوند.

تعامل با پادشاهی های همسایه کامبوج، تایلند و برمه بین قرن پنجم تا اواسط قرن نوزدهم، به طور غیرمستقیم عناصر فرهنگ هندی، از جمله بودیسم، دینی که امروزه توسط اکثر مردم انجام می شود، به لائوس القا کرد. با این حال، بسیاری از مردمان بومی و اقلیت در دامنه های دورافتاده ارتفاعات و مناطق کوهستانی، آیین های معنوی و سنت های هنری خود را حفظ کرده اند.

آزادی مسیحیان در لائوس با نظارت شدید مقامات کمونیستی به شدت محدود شده است. کلیساهای خانگی که تاییدیه اداری ندارند، "گردهمایی غیرقانونی" محسوب می شوند و باید زیرزمینی فعالیت کنند. بیشترین آزار و شکنجه مربوط به کسانی است که به مسیحیت گرویده اند، کسانی که به دلیل خیانت به سنت های بودایی-آنیمیستی جامعه خود مجرم شناخته می شوند. این ساعتی است که کلیسا باید با ایمانداران در لائوس به دعا بایستد تا انجیل را در میان 96 قبیله دست نیافتنی کشور پیشبرد کند.

برای گسترش انجیل و تکثیر کلیساهای خانگی در میان مردم خمر دعا کنید.
برای پیشرفت پادشاهی خدا در سراسر 11 زبان این شهر دعا کنید.
دعا کنید تا یک حرکت عظیم دعا در وینتیان متولد شود که در سراسر کشور تکثیر شود.
برای پیروان عیسی دعا کنید تا با قدرت روح قدم بردارند.
برای رستاخیز هدف الهی خداوند برای این شهر دعا کنید.